جوکر یکی از محبوب‌ترین شخصیت‌های منفی کمیک‌هاست. شاهزاده جنایت با بازی‌های متنوه و جذاب بازیگران بااستعداد در سینما و تلویزیون خوش درخشیده است، اما در زمینه انیمیشن سابقه طولانی و پرفراز و نشیبی دارد.
لینک مرتبط: ۱۰ فیلم کمیک بوکی با سینماتوگرافی شگفت‌انگیز
بسیاری از نسخه‌های انیمیشنی بزرگترین دشمن بتمن، اگر نگوییم بیشتر، به اندازه همتایان سینمایی خود نمادین بوده‌اند. متاسفانه تمامی انیمیشن‌های جوکر از استاندارد بخصوصی پیروی نکرده‌اند. گاهی اوقات یک جوکر انیمیشنی به خوبی یا بدی بتمنی است که در آن حضور دارد. گاهی نیز به عنوان بدترین با بهترین عضو انییمشن شناخته می‌شود.
Harley Quinn (2019)
کارتون معروف هارلی کویین برای بزرگسالان ساخته شد. هم طرفداران و هم بینندگان را تحت تاثیر قرار می‌دهد. بخشی از جذابیت این اثر، جدا از مضامین پخته و خشونت گرافیکی آن، توصیف هارلی به عنوان شخصیتی مستقل از جوکر می‌باشد.
با این حال، جوکر در هارلی کویین ظاهر می‌شود. شاهزاده جنایتی که توسط آلن تودیک به تصویر کشیده شده بود، به طور ماهرانه‌ای به عنوان گنگستر، افسنوگر زیرک و جنایتکاری قاتل به تصویر کشیده شد. اگرچه سریال‌های دیگر به رابطه ناکارآمد او و هارلی به طور گسترده پرداخته‌اند، اما هارلی کویین با بررسی جدایی آنها به هر دو شخصیت عمق می‌بخشد.
The Batman (2004)
کوین مایکل ریچاردسون با این اجرای منحصربه‌فرد شخصیت کلاسیک، عملکرد درخشانی را ارائه می‌دهد. جوکر انیمیشن The Batman از قد خمیده‌اش گرفته تا آستین‌های بالازده‌اش، در عین اینکه کاملا جدید است، اما از یک مایلی قابل تشخیص است.
جوکر و بتمن اغلب در مبارزان پابه‌پای هم پیش می‌روند، اما به ندرت پیش می‌آید که او از بتمن آکروباتیک‌تر باشد. این نسخه می‌تواند بپرد، پیچ و تاب بخورد. او در این انیمیشن از اول تا آخر به یک معمای جنایی باکیفیت مبدل است.
Batman: Assault on Arkham (2014)
تروی بیکر در نقش جوکر در فیلم بتمن: حمله به آرخام، نهایت تلاش خود را به کار می‌گیرد و موفق می‌شود تا حس سرزندگی و فوریت را به این شخصیت ببخشد و عمق جنون و خطر آن را برجسته سازد. هر بار که جوکر صحبت می‌کند، مخاطب با نگرانی منتظر اتفاقی وحشتناک است.
از آنجایی که حمله به آرخام رده PG-13 را دریافت کرده، جوکر توانست دست به اعمال خشونت‌آمیز و وحشتناک‌تری بزند که با شخصیت او همخوانی بیشتری داشت. از لحاظ زیبایی، شاید او ضعیف‌تر از چیزی باشد که از نظر انسانی ممکن است. اما ظاهر او کم و بیش از کمیک آمده – دقیق و هماهنگ با بازی‌های آرخام.
The Dark Knight Returns Part I & II (2012, 2013)
بازگشت شوالیه تاریکی اقتباس استادانه‌ای از مجموعه افسانه‌ای فرانک میلر بود که سال‌های گرگ و میش بتمن را به تصویر می‌کشید. البته چنین داستانی بدون مبارزه نهایی بین شوالیه تاریکی و جوکر کامل نمی‌شود.
جاذبه پیرامون این رویارویی با قدرت شخصیت‌های درگیر تقویت شد. قتل بی‌پروایانه تماشاچیان توسط جوکر، به خوبی بر لزوم پایان دادن روابط خصمانه آنها تاکید دارد.
Under The Red Hood (2010)
زیر شنل قرمز مسلما بهترین فیلم انیمیشنی بتمن است که برادران وارنر ساخته‌اند. اگرچه ظاهر بصری او چیز قابل توجهی نیست، اما شخصیت‌پردازی او به سرعت او را کاملا غیرقابل پیشبینی و به طرز شدیدی مرگبار نشان می‌دهد.
این نسخه از جوکر زمانی که بلک‌ماسک تلاش می‌کند او را برای یک کار استخدام کند، کاملا به اشتراک گذاشته می‌شود. مثلا جوکر تمام محافظان بلک‌ماسک را با یک شیشه نوشیدنی شکسته سلاخی می‌کند. صداپیشگی این نسخه به قدری جذاب است که حس تهدیدآمیز جوکر را به خوبی به مخاطب منتقل می‌کند.
Batman: The Animated Series/DCAU
جوکر مارک همیل نه تنها نمادین‌ترین نسخه انیمیشنی این شخصیت است، بلکه یکی از شناخته‌شده‌ترین آنها در هر رسانه‌ای می‌باشد. همیل به عنوان یک طرفدار کمیک‌ها، ظرافت‌های این شخصیت را به خوبی درک می‌کند و بر ماهیت طنزآمیز و شیطانی او تاکید دارد.
مارک همیل صداپیشگی ده‌ها نسخه از جوکر را، از Batman The Animated Series گرفته تا آثار LEGO در کارنامه دارد. با این حال نسخه DCAU از جوکر برای دهه‌های آینده به عنوان استاندارد طلایی برای نسخه‌ای انیمیشنی باقی خواهد ماند.
منتظر پارت بعدی این مقاله باشید!
منبع: CBR
