لیست بدترین بازیگران در یک نقش هالیوودی

هالیوود همیشه بهترین انتخاب را برای بازیگران انجام نمی دهد. با انتشار اخباری مبنی بر خروج هنری کویل از The Witcher پس از فصل 3 و جایگزینی لیام همسورث، طرفداران درخواست بازگشت کویل به عنوان شکارچی افسانه ای هیولا را ارائه کردند. در حالی که باید دید که آیا درخواست موفقیت آمیز خواهد بود یا اینکه همسورث در این نقش باقی خواهد بود، طرفداران به انتخاب اولیه کویل شک داشتند. آنها شک داشتند که آیا او از بدترین بازیگران در یک نقش خواهد بود یا خیر. اما او به سرعت این تردیدها را برطرف کرد و خود را برای این نقش اثبات کرد.

با این حال، همیشه اینطور نیست. برخی از تصمیمات انتخاب بازیگر از ابتدا ایده خوبی نبودند. در این مقاله قرار است به معرفی بدترین بازیگران در یک نقش بپردازیم. چشم از مووی 21 برندارید!

Topher Grace در نقش Venom در فیلم Spider-Man 3 (2007)

مشکلات زیادی در فیلم Spider-Man 3 وجود داشت و یکی از آنها انتخاب توفر گریس در نقش ونوم بود. همانطور که یکی از کاربران ردیت می گوید: “او اصلاً ترسناک نیست. مخصوصاً وقتی از شدت عذاب فریاد می زند. من فقط با خودم فکر می کنم … او بد است”.

ادی براک همیشه از نظر بدنی با ابهت بود و همین امر او را به چالشی شایسته برای مرد عنکبوتی تبدیل کرد. توفر (حتی پس از تبدیل شدن به ونوم) تهدیدکننده نیست، در حالی که اقتباس تام هاردی از ونوم خطرناک و وحشی است. توفر گاهی به جای دلسوزی، ناله می کرد. طبق گفته‌ی Far Out، توفر حتی شک داشت که او برای این نقش مناسب باشد، زیرا استودیو ونوم را مجبور به ورود به فیلم کرد. وقتی بازیگر شخصیت در مورد انتخاب شدنِ خود شک دارد، احتمالاً از ابتدا انتخاب آنها ایده خوبی نبوده است. او از بدترین بازیگران در یک نقش بوده است.

Maria Bello در نقش Evelyn O’Connell در فیلم The Mummy: Tomb of the Dragon Emperor (2008)

فرانچایز مومیایی شامل برخی از پرفروش‌ترین فیلم‌های برندان فریزر است که در کمال تعجب از آن‌ها می‌توان به Tomb of the Dragon Emperor اشاره کرد. این فیلم یکی از بدترین فیلم‌های این مجموعه بود.

ماریا بلو جایگزین ریچل ویز شد (به دلیل مشکلات فیلمنامه) و همانطور که یکی از کاربران ردیت می گوید، “بهتر بود می گفتیم که ایولین درگذشت”. رابطه‌ی مستحکمِ بلو و فریزر به طور طبیعی از بین رفت، چرا که به اندازه‌ی بین ویز و فریزر قوی نبود. به نظر می‌رسید که بلو تلاش زیادی می‌کرد تا از بازیگر قبل از خود تقلید کند، که باعث شد عملکرد او ناخوشایند و نامناسب باشد. از آنجایی که این شخصیت مسلماً شخصیتی بسیار مهم در این سری بود، باید زمان بیشتری برای تکمیل فیلمنامه صرف می‌شد تا ویز همچنان در آن باقی می‌ماند.

Russell Crowe در نقش Javert در فیلم Les Misérables (2012)

Les Misérables یک فیلمِ موزیکال محبوب در بین منتقدان و مخاطبان بود. با این حال، ضعیف ترین جنبه‌ی فیلم راسل کرو در نقش ژاورت، بازرس پلیس بود.

یکی از کاربران فضای مجازی بیان می کند که “او نمی تواند به خوبی سایر بازیگران بخواند. به خصوص در فیلمی که موزیکال است”. این یک نکته‌ی مهم است. اینطور نیست که راسل کرو نمی تواند آواز بخواند – فقط وقتی با بازیگرانی مانند آن هاتاوی و هیو جکمن مقایسه می شود، اینطور به نظر می رسد. از آنجایی که آواز کرو در سطح بازیگران دیگر فیلم نیست، تهدیدگریِ ژاورت را کاهش می‌دهد. در یک فیلم موزیکال، مهم است که بازیگری را انتخاب کنید که بتواند در سطح همنوعان خود آواز بخواند، تا اجراها خیلی سخت قضاوت نشوند. از این رو راسل کرو از بدترین بازیگران در یک نقش قرار می‌گیرد.

Jared Leto در نقش Paolo Gucci در فیلم House of Gucci (2021)

جرد لتو نقش های فوق‌العاده ای داشته است، اما پائولو گوچی یکی از مهم ترین نقش های اوست. از آنجایی که House of Gucci تا حدودی ناامیدکننده بود، انتخاب نادرست لتو بیش از همه به چشم می خورد.

کاربران استدلال می کنند: “او وحشتناک بود و شخصیتِ گوچی را به یک شخصیتِ واقعی سوپرماریو تبدیل کرد.” پائولو شبیه یک ماریوی واقعی است، اما بدترین بخش این است که لتو با ارائه دیالوگ ها و رفتارهایش، بسیاری از کلیشه های ایتالیایی-آمریکایی را تقویت کرد. از آنجایی که لتو بیشتر به عنوان یک شخصیت کارتونی، به جای یک انسان دلسوز در نقش پائولو بازی می‌کرد، ریشه‌یابی او در زمانی که پاتریزیا به او خیانت می‌کند، سخت بود.

Jai Courtney در نقش Kyle Reese در فیلم Terminator: Genisys (2015)

سری ترمیناتور یک فرنچایز اکشن عالی است، اما این بدان معنا نیست که ستاره های اکشن باید در هر نقشی انتخاب شوند. به گفته‌ی یکی از کاربران فضای مجازی، جای کورتنی در نقش کایل ریس در فیلم Terminator: Genisys انتخاب بازیگری درستی نبود.

انتخاب بازیگری عضلانی مانند کورتنی منطقی نیست زیرا در آخرالزمان بازمانده های عضلانی وجود نخواهد داشت. یک ریسِ عضلانی همچنین تهدید ترمیناتورها را کاهش می دهد (به همین دلیل است که کایل ریسِ مایکل بین خیلی خوب جواب داد و موفق شد). مهمتر از آن، در رابطه‌ی کورتنی با سارا کانر با بازی امیلیا کلارک هیچ حسی رد و بدل نمی‌شد، که مشکل ساز است زیرا آنها مجبورند عاشق یکدیگر شوند. کورتنی دیالوگ‌های خود را به صورت یکنواخت ارائه می‌کرد، بنابراین تماشاگران اهمیتی نمی‌دادند که او جهان را نجات دهد یا نه. این انتخاب یکی از بدترین بازیگران در یک نقش بود.

Kristen Stewart در نقش Snow White در فیلم Snow White And The Huntsman (2012)

سفید برفی یکی از برجسته‌ترین شخصیت‌های افسانه‌ای در تمام دوران است و یونیورسال پیکچرز معتقد بود که انتخاب بازیگران را به درستی بر عهده گرفته است. ولی سخت در اشتباه بود.

اثرِ سفید برفی و شکارچی، تمرکز را از سفید برفی دور کرد و بر شکارچی تاکید کرد، که اگر چنین تفاوتی بین بازیگران وجود نداشت، ممکن بود کارساز باشد. کریس همسورث کاریزمای طبیعی‌ای در مورد خودش دارد، چیزی که کریستن استوارت فاقد آن بود. از آنجایی که این اقتباس از سفید برفی، بیشتر اکشن بود، یک بازیگر متفاوت با تجربه در ژانر اکشن برای همکاری با همسورث مناسب‌تر بود.

Cameron Diaz در نقش Jenny Everdeane در فیلم Gangs of New York (2002)

Gangs of New York یکی از بهترین فیلم‌های کامرون دیاز است، اما کاربران فضای مجازی احساس می‌کنند که دیاز بخشی از چیزی نبوده است که فیلم مارتین اسکورسیزی را عالی ساخته است: “او بد نیست، اما نمی‌تواند با دی‌کاپریو و دنیل دی لوئیس برابری کند.”

دیاز با مشکل مشابهی روبرو شد که راسل کرو در فیلم Les Misérables با آن برخورد کرد – آنها توسط بازیگران اطرافشان، بدتر به چشم می‌آمدند. لئوناردو دی‌کاپریو به همان اندازه که دنیل دی لوئیس بازیگر بزرگی است، توانست جایگاه خود را حفظ کند. دیاز نیز سعی کرد اینگونه باشد، اما به نظر می رسید که به آمادگی بیشتری نیاز دارد. او یا بیش از حد احساس می کرد یا به اندازه کافی احساس نمی کرد و باعث می شد شخصیتش جنی، اغلب احساس راحت‌نبودن دا‌شته باشد. کامرون دیاز هم متاسفانه باید در لیست بدترین بازیگران در یک نقش قرار گیرد.

Mark Wahlberg در نقش Elliot Moore در فیلم The Happening (2008)

بازی مارک والبرگ در The Happening مطمئنا باعث شد که این فیلم بیشتر شبیه به یک کمدی باشد تا یک فیلم هیجانی. یک کاربر ردیت معتقد است که هیچ انتخابِ بازیگری نمی‌تواند فیلم را بهبود بخشد، و می‌گوید: «برای یک لحظه هم نمی‌توانستم باور کنم که والبرگ فقط یک معلم علومی بود که در حال تلاش برای زنده ماندن است».

بزرگترین مشکل در مورد انتخاب بازیگر برای این نقش این است که والبرگ درک محکمی از شخصیت به دست نیاورد. او دقیقاً همان چیزی را بازی کرد که در فیلمنامه بود. او در ژرفای نقشش کاوش نکرد و شخصیت آن را نشکافت. والبرگ در طول فیلم چهره ای گیج به خود داشت. این کمبود را نمی‌شود به گردن کارگردان فیلم انداخت، چرا که او کار خود را عالی انجام داد‌ه است.

Tom Cruise در نقش Jack Reacher در فیلم Jack Reacher (2012)

تام کروز در ده ها فیلم اکشن بازی کرده است، اما این بدان معنا نیست که او برای هر یک از این نقش ها مناسب است. جک ریچر از همان نقش هایی است که تام کروز برای آنها سا‌خته نشد‌ه است.
تام کروز 5'7 است و ریچر قرار است 6'5 باشد. در حالی که استفاده از زوایای دوربین و ترفندهای خاص می تواند فرد را بلندتر از آنچه واقعا هستند نشان دهد، دشوار است که کسی را تقریباً یک فوت بلندتر نشان دهید. فقط به این دلیل که او یک ستاره اکشن مشهور بود، به این معنی نیست که کروز برای بازی در این نقش متولد شده است. رفتار، ارائه خط و سبک مبارزه او دقیقاً با شخصیت مطابقت نداشت.

Jesse Eisenberg در نقش Lex Luthor در فیلم Batman V. Superman: Dawn of Justice (2016)

کاربران فضای مجازی احساس نمی‌کنند که جسی آیزنبرگ با نقش لکس لوتر در طلوع عدالت مطابقت داشته باشد، و حتی پیشنهاد داده‌اند که چه کسی باید نقش دشمن اصلی سوپرمن را بازی می‌کرد. یکی از آنها برایان کرانستون را نامزد می‌کند و اضافه می‌کند: «آنها بازیگر اشتباهی را انتخاب کردند، باید هایزنبرگ می‌بود که این نقش را بازی می‌کرد».

مشکل لکس لوترِ جسی آیزنبرگ این است که او با لحنی که زک اسنایدر می‌خواست مطابقت نداشت. آیزنبرگ نقش یک لوترِ مسخره را بازی کرد که کاملاً با لحن تاریک فیلم در تناقض بود. اما این حماقت ثابت نبود، زیرا او در صحنه‌هایی با حضور سوپرمن جدی‌تر بود. این ناهماهنگی، درک شخصیت و انگیزه های او را دشوار می کرد. انتخابِ این بازیگر به عنوان لکس لوتر یکی از بدترین انتخاب ها بود.

منبع: Screenrant