شخصیت‌های دیزنی که بیشتر آزاردهنده بودند تا بدردبخور

دیزنی به تولید محتوای متنوعی معروف است که مخاطبان پیر و جوان را جذب خود می‌کند. با این حال، برخی شخصیت‌های مکمل دیزنی برای جمعیت جوان‌تر طراحی شده‌اند. این شخصیت‌ها گاهی غیرقابل تحمل می‌شوند.

لینک مرتبط: ۱۰ کارتون برتر شبکه نیکلودئون بر اساس رتبه IMDB

اگرچه ممکن است برخی از شخصیت‌های دیزنی علی رغم جذابیتی که در داستان دارند، هدفی جز خنداندن مخاطب نداشته باشند. این شخصیت‌ها به جای حمایت از قهرمان در سفر قهرمانانه‌اش، به طور غیرمستقیم او را از مسیر خود منحرف می‌کنند.

۵/۵

Iago (Aladdin)

شخصیتی مانند ایاگو که توسط گیلبرت گادفرید فقید صداپیشگی شده، بی‌شک قرار است آزاردهنده باشد و همین کار را نیز انجام می‌دهد. این در حالیست که این طوطی سخنگو به ندرت خدمات مفیدی در راستای اهداف اربابش ارائه می‌دهد

اگرچه او یک بار موفق می‌شود قهرمان داستان، علاالدین را با تقلید صدای معشوقه‎اش جاسمین فریب دهد. او نقش عذاب‌دهنده‌ای دارد و باعث می‌شود که حتی صبورترین تماشاگران هم بخواهند بین منقارش ترقه بیندازند.

۴/۵

Mushu (Mulan)

در مولان، قهرمان داستان با همین نام وقتی با محافظ خود موشو مواجه می‌شود، به وضوح تحت تاثیر قرار نمی‌گیرد و تشخیص دلیل آن دشوار نیست. صدای ادی مورفی، صداپیشه این شخصیت، به طور قابل توجهی در برابر طراحی شخصیتی قرار می‌گیرد که قرار است چیزی از چین باستان را تکرار کند. اما مسئله فقط ریخته‌گری عجیب نیست.

موشو به ندرت به پیشروی داستان کمک می‌کند یا در سفر مولان به او کمک می‌کند.

۳/۵

Ray The Firefly (The Princess And The Frog)

اگر وول خوردن‌های مداوم ری مخاطب را آزار ندهد، بی‌عقلی‌های چیپ و عذاب‌آور او این کار را خواهند کرد. در شاهزاده خانم و قورباغه، ری به غیر از ارائه برخی راهنمایی‌های ناوبری و شوخی‌های بی‌پروایانه، چیز دیگری به سفر قهرمان داستان، تیانا اضافه نمی‌کند.

ممکن است کرم شب‌تاب بتواند با آهنگ رمانتیک “اوانگلین” احساساتی را برانگیزد، اما وقتی نبرد نهایی رخ می‌دهد، او نمی تواند کم‌نور باشد. تیانا و دوستانش ممکن است از خداحافظی با ری ناراحت باشند، اما بیشتر بینندگان می‌توانند قبول کنند که او نوری است که ارزش درخشیدن ندارد.

۲/۵

Olaf (Frozen)

بسیاری از مخاطبان بزرگ‌تر، پس از دیدن فروزن نمی‌توانستند منتظر تابستان بمانند، اگر با وجود تابستان از شر اولاف خلاص می‌شدند. او یک طراحی بی‌روح و تفسیر غیرقابل تحمل دارد. بینندگان بسیاری از زمان‌هایی که اولاف روی صحنه است، که بخش قابل توجهی از فیلم است، ناراضی‌اند.

علی رغم ارائه برخی حمایت‌های عاطفی برای قهرمان داستان، آنا، ساده‌لوحی اولاف کمی روی مخ است. فراتر از اظهار نظر گاه و بی‌گاه، او هیچ کمکی به پیشروی داستان نمی‌کند.

۱/۵

Mater (Cars)

در حالی که ماتر ممکن است یک دوست ارزشمند برای لایتنینگ مک‌کوئین در ماشین‌ها باشد، بسیاری از بینندگان می‌توانند قبول کنند که رفتار کلی او بی‌ارزش است. هر لحظه که او روی پرده است احساس می‌شود که فیلم را با شوخی‌های حواس پرت‌کننده و شوخ‌طبعی چیپ خود گروگان گرفته است.

علاوه بره آن، گویا اکثر وسایل نقلیه حاضر در ماشین‌ها نیز با او حال می‌کنند و مخاطبان حتی نمی‌توانند با آنها هم هم‌نظر باشند. شاید مخاطبان کم‌سن‌وسال از شوخی‌های ماتر لذت ببرند ولی این موارد برای افراد بزرگتر آزاردهنده می‌باشد

منبع: CBR