تعداد کمی از فیلمسازان در تاریخ سینما به اندازه پیر پائولو پازولینی تحریک کننده و چالش برانگیز بوده‌اند و در عین حال به سطح قابل توجهی از شهرت بین المللی نیز دست یافته اند. با معرفی بهترین فیلم های پازولینی همراه باشید.
10. Arabian Nights (1974)
فیلم ماقبل آخر پیر پائولو پازولینی و آخرین فیلمی که در زمان حیاتش اکران شد، شب‌های عربی، کار زیادی دارد. این آخرین قسمت در چیزی است که پازولینی آن را «سه‌گانه زندگی» می‌نامد و داستان‌های عامیانه مختلف خاورمیانه را از هزار و یک شب به شیوه‌های متضاد و اغلب صریح و جنسی اقتباس می‌کند.
9. The Hawks and the Sparrows (1966)
شاهین ها و گنجشک ها جریانی عجیب و تا حدی تکراری دارد و مطمئناً شبیه یک کمدی سوررئالیستی با تأکید بر سوررئالیسم است. مدت زمان این فیلم کمتر از 90 دقیقه است و وقتی صحبت از محتوای بزرگسالانه به میان می‌آید، مانند سایر فیلم‌های پازولینی حرفی برای گفتن ندارد.
این داستان پدر و پسری را دنبال می کند که در حومه شهر قدم می زنند و درباره زندگی و فلسفه بحث می کنند. در یک نقطه، یک پرنده سخنگو به آنها ملحق می شود که برداشت های خود را از آنچه قبلاً در مورد آن بحث می کردند ارائه می دهد. این اثر از بهترین فیلم های پازولینی است.
8. Oedipus Rex (1967)
سال 1967 سال مهمی برای پیر پائولو پازولینی بود، زیرا در آن زمان، او یکی از نویسندگان در یک وسترن اسپاگتی به نام Requiescant بود (او در آن فیلم بازی نیز کرد). اما فیلم Oedipus Rex شناخته‌شده‌تر واقع شد.
این فیلم اقتباسی از تراژدی‌ای به همین نام است که همگی حول یک پیشگویی عجیب و ناراحت کننده می چرخد که می گوید مرد جوانی پدرش را می کشد و با مادرش ازدواج می کند. تعجب آور نیست که پازولینی به سمت چنین داستان تصادگرایانه‌ای گرایش پیدا کرده است.
7. The Decameron (1971)
مانند شب‌های عربی، دکامرون یکی از بخش‌های سه‌گانه زندگی پازولینی است و همچنین مانند یک فیلم گلچین پخش می‌شود. در اینجا، کارگردان 9 داستان کوتاه از «دکامرون» را اقتباس می‌کند، که بخشی از مجموعه‌ای بزرگ‌تر از داستان‌ها بودند که توسط نویسنده ایتالیایی، جیووانی بوکاچیو، در طول دهه 1300 نو‌شته شده بود.
این فیلم یکی از محبوب‌ترین و تحسین‌شده‌ترین فیلم‌های پازولینی است که برنده‌ی جایزه قابل توجه بیست و یکمین جشنواره بین‌المللی فیلم برلین شده است. این فیلم دارای لحظات تکان دهنده و واضحی است اما در عین حال به عنوان یکی از سرگرم کننده ترین فیلم های این فیلمساز باقی می ماند.
6. Theorem (1968)
پازولینی کسی نبود که فیلم های هیجان انگیز بسازد، اما Theorem شاید نزدیک ترین فیلم او به این ژانر باشد. روند داستان کند است، ولی یک حس رازآلود و درام روان‌شناختی نسبتاً شدید را در سرتاسر خود حفظ می‌کند.
قسمت اعظم فیلم در مورد اعضای مختلف خانواده است که سعی می کنند بدون یک بازدیدکننده مرموز خود را با زندگی سازگار کنند. آنها در نهایت در ناامیدی فرو می روند و اساسا نمی توانند کاری از پیش ببرند. این اثر از بهترین فیلم های پازولینی می باشد.
5. Accattone (1961)
Accattone اولین فیلم بلند پیر پائولو پازولینی بود و در مجموع اثری قوی و چشمگیر بود. داستان آن بر روی یک دلال ناامید متمرکز است که در زندگی جز جمع آوری پول از فاحشه‌اش کاری انجام نمی‌دهد، و باعث می‌شود که پس از درگیر شدن در یک دعوای گروهی در منطقه‌ای که در آن کار می‌کند، به زندان بیفتد. پس از این اتفاق، او نمی داند چه کاری باید بکند!
اگرچه این فیلم به اندازه فیلم های بعدی پازولینی خشونت‌انگیز نیست، اما صرفاً با معیارهای اوایل دهه 1960 کاملاً تکان دهنده بود و فوراً پازولینی را به عنوان کارگردانی سازش ناپذیر معرفی کرد. این فیلم در مجموع واقع گرایانه است و شایسته است که به عنوان یکی از آثار بسیار مورد توجه این فیلمساز شناخته شود.
4. Love Meetings (1964)
پیر پائولو پازولینی علاوه بر فیلم‌های بلند، مجموعه‌ای از فیلم‌های کوتاه و مستند نیز ساخت. در میان مستندهایش، جلسات عشق شاید مشهورترین و شناخته شده‌ترین مستند او باشد.
همچنین بخوانید: رتبه‌بندی بهترین فیلم های دهه ۱۹۶۰
این اثر یک پیش‌فرض ساده و شگفت‌انگیز دارد که منجر به مکالمات قابل تأملی می‌شود. در این فیلم سکانس ها بیشتر شامل پازولینی – به‌عنوان مصاحبه‌گر – می‌شود که با ایتالیایی‌های در خیابان درباره انواع موضوعات مرتبط با رابطه جنسی صحبت می‌کند. برخی سعی می‌کنند از پرسش‌ها طفره بروند، برخی با ترس پاسخ می‌دهند، و برخی دیگر پرشورتر جواب می‌دهند.
3. Salò, or the 120 Days of Sodom (1975)
از بین هر فیلم پازولینی، Salò, or the 120 Days of Sodom به راحتی شناخته‌شده ترین است و به سطحی بسیار بالا از شهرت رسید‌ه است. این به این معنی است که بسیاری از کسانی که هرگز نام پازولینی را به عنوان کارگردان نشنیده‌اند، باز هم احتمالاً نام این فیلم را شنیده‌اند.
این اثر فیلمی است که بینندگان را از هم جدا می‌کند، به طوری که برخی آن را استثمارگرانه و صرفاً نفرت‌انگیز می‌دانند، در حالی که برخی دیگر نقدی لعنت‌آمیز از فاشیسم و فساد – و شاید حتی طبیعت انسانی – را در میان تمام وحشت و تباهی می‌دانند.
2. Mamma Roma (1962)
یک سال پس از آکاتون، پازولینی داستان آن را با فیلمی دنبال کرد که اغلب حتی بهتر از آن دید‌ه می شد. این فیلم ماما روما محصول 1962 است که داستان زنی میانسال را روایت می کند که با پولی که پس انداز کرده بود به عنوان یک فاحشه کار می کرد تا فصل جدیدی در زندگی اش را شروع کند. اما در ادامه گذشته‌ی تاریک او و پسرش به رو می‌آیند.
1. The Gospel According to St. Matthew (1964)
اگرچه ممکن است یکی از محبوب‌ترین فیلم‌های ایتالیایی در تمام دوران نباشد، بسیاری به The Gospel According to St. Matthew اثر پازولینی به عنوان یکی از بهترین فیلم‌های ایتالیایی تاریخ اشاره می‌کنند. این اثر جوایز و افتخارات فراوانی کسب کرد.
این فیلم به داستان عیسی مسیح می پردازد که شاگردانش را قبل از درگیری با مقامات جمع می کند و متعاقباً قبل از قیام مجدد بر روی صلیب برای بشریت می میرد. این اثر یک برداشت واقع گرایانه و زمینی از یک داستان آشنا است که با احترام بیان شده و به شکلی مناسب داستان را پیش می برد.
منبع: Collider
