کیلین مورفی می‌گوید فیلم‌های کریستوفر نولان به دلیل قرار دادن کل فیلمنامه در فیلم، کات و برش کارگردانی ندارند. رابطه قابل اعتماد نولان با شرکای استودیویش به او این امکان را می دهد که دیدگاه خلاقانه خود را به صورت کامل اجرا کند.
طبق اخبار فیلم و سریال مووی 21 اوپنهایمر یک رکورد جدید برای نولان خود ثبت کرد. این فیلم اولین فیلم سه ساعته او بود و به وضوح نشان می‌داد که او چیزی از این داستان بیوگرافی تاریخی کم نگذاشته است.
کیلین مورفی ستاره اوپنهایمر با طولانی‌ترین فیلم جدید خود، درباره این که چرا فیلم‌های کریستوفر نولان برش کارگردانی ندارند، صحبت می‌کند. مورفی با بازی در نقش جی رابرت اوپنهایمر برای ششمین بار با نولان در فیلم مهیج زندگی‌نامه‌ای تاریخی همکاری کرد. این فیلم نزدیک به 40 سال از زندگی اوپنهایمر را به تصویر می کشد. یعنی زمانی که او به عنوان رهبر پروژه منهتن در جنگ جهانی دوم مسئولیت ساخت بمب اتم را بر عهده داشت. اوپنهایمر با یک گروه پر ستاره که شامل امیلی بلانت، مت دیمون و فلورنس پیو بود، ساخته شد. مدت زمان این فیلم سه ساعته از زمان دو ساعت و 49 دقیقه Interstellar پیشی گرفته است.
کات کارگردانی فیلم های نولان
در حین مصاحبه قبل از اکران فیلم، کیلین مورفی از همکاری های مکرر خود با نویسنده/کارگردان کریستوفر نولان گفت. هنگامی از مورفی در مورد هر گونه کات کارگردانی پرسیده شد و او هرگونه مطالب اضافی را رد کرد و توضیح داد: “هیچ صحنه حذف شده ای در فیلم های کریس نولان وجود ندارد. به همین دلیل است که هیچ دی‌وی‌دی اضافی روی فیلم‌های او وجود ندارد، زیرا فیلمنامه همان فیلم است. او دقیقاً می‌داند که قرار است چه اتفاقی بیفتد. او به دنبال تغییر داستان نیست. بلکه همه چیز را دقیقا همانطور که در فیلمنامه است می سازد.”
در حالی که صحنه های حذف شده تقریباً برای هر نوع اکران معمولی هستند. جالب است که نولان یکی از معدود کارگردانانی است که در هیچ یک از اکران های خانگی اش، مطالب حذف شده به عنوان ویژگی های خاص یا یک آپشن اضافه وجود ندارد. این کارگردان پس از کار بر روی همه پروژه ها از جمله پروژه های ابرقهرمانی از سه گانه شوالیه تاریکی تا داستان های علمی تخیلی برجسته ای مانند Inception هرگز از به کار بردن خلاقیت های خود خجالت نکشیده است.
همکاری استودیوها با نولان
اگرچه نولان مطمئناً پیش‌نویس‌های متعددی از یک پروژه را قبل از فیلم‌برداری انجام داده است. اما این فرصت به او داده می‌شود که دیدگاه خلاقانه‌اش را به صورت کامل به تصویر بکشد. این موضوع نشان می‌دهد که کارگردان چقدر به شرکای استودیویش اعتماد دارد. استودیوهایی مانند برادران وارنر، که نولان برای نزدیک به 20 سال آن را خانه خود می‌نامید. به دلیل دخالت خلاقانه‌شان در قسمت‌های کارگردانی مورد انتقاد قرار می‌گیرند. همانطور که در فیلم Justice League زک اسنایدر این دخالت ها به صورت خیلی واضح مشاهده شد.
با توجه به اینکه اکثر فیلم‌های اخیر نولان تقریباً سه ساعت به طول می‌انجامند. همچنین منطقی است که چرا پروژه‌هایی مانند اوپنهایمر پس از ورود به قفسه‌ها و پلت‌فرم‌های دیجیتالی، از کات کارگردانی برخوردار نمی‌شوند. اگرچه افراد زیادی در میان تماشاگران وجود دارند که به دنبال فیلم‌های کوتاه‌تر هستند. به همین دلیل مشخص نیست که نولان همچنان بتواند رویه ساخت فیلم های طولانی و بلند را به همین شکل ادامه دهد.
هر چند که تماشاگران در حال حاضر با نمایش اوپنهایمر پس از عملکرد ضعیف در فیلم تنت این کارگردان را مورد ستایش قرار داده اند و به نظر می رسد که با فیلم های بلند این کارگردان مشکل چندانی ندارند.
منبع Screenrant
