The Immaculate Room یا اتاق بیعیب و نقص، یک فیلم دلهرهآور و روانشناختی محصول سال 2022 است که با معرفی پیجهای اینستاگرام، این روزها سر و صدا کرده است.
با مووی21 همراه باشید تا علاوه بر پوشش اخبار سینمایی و سلبریتی، به نقد و بررسی این فیلم بپردازیم.
خطر لو رفتن داستان در ادامه متن
داستان فیلم
تصور کنید به شما پیشنهاد میشود به مدت 50 روز در اتاقی خالی، بدون تلفن همراه، بدون اینترنت یا هر نوع سرگرمی یا ارتباط با دنیای خارج و فقط و فقط با همراه خود اقامت کنید و در صورتی که دوام بیاورید، 5 میلیون دلار دریافت میکنید.
شما هم خیال میکنید آسان باشد، نه؟ اما شخصیتهای اصلی داستان، یعنی مایکی و کیت، به ما نشان میدهند که قرنطینه ماندن ممکن است تا چه حد سخت و دیوانهکننده باشد.
شاید تصور کنید شوخی میکنیم اما فیلم The Immaculate Room حکایت سر رفتن حوصله و ملالآور بودن زندگی، بدون وجود هیچ چیز است.
کیت و مایکی در اتاق سفید، یک تخت سفید و دیوارهای سفید دارند و به جز آن و یک ظرف شیر که روی آن نوشته شده است «غذا» هیچ چیزی ندارند که تداعیکننده یک گالری هنری خالی است.
اگر فکر میکنید شبیه زندان است، اشتباه میکنید. به قول مایکی: «در زندان حداقل کتاب، انسانهای دیگر و زندگی وجود دارند.»
پس چه چیزی باعث میشود بیننده به دیدن فیلم ادامه دهد؟
حقیقت این است که زمانی که با یک محیط خالی رو به رو میشویم، توجه بیشتری به شخصیتها و داستان زندگیشان میکنیم.
مایکی، یک هنرمند بداخلاق است که چیپی به یادگار از دوران گیاهخواری روی شانه دارد. او از آدمها بیزار است اما زمانی که یک حشره در اتاق بیعیب و نقص پیدا میکند، سخت مراقب اوست و به او غذا میدهد.
شخصیت کیت متواضعتر، بالغتر و کنترلگرتر است. او هر روز خود را با دعای دوازده مرحلهای و مدیتیشن شروع میکند و عزمش را جزم کرده است تا جایزه 5 میلیون دلاری را بگیرد.
این دو در رابطهشان به مشکل برخوردهاند و قصد داشتند تا با شرکت در این مسابقه رابطهشان را بهبود ببخشند.
به محض اینکه آنها متوجه میشوند همهی اینها زیر سر یک پروفسور میلیاردر بوده است (اگر فیلمنامه کمی بیشتر از این تکراری بود، احتمالا وودی هارلسون روی مانتیوری بزرگ ظاهر میشد)، ما هم در مییابیم که دو شخصیت داستان ما بیشتر شکل همسترهای آزمایشگاهی برای یک آزمایش رفتاری-حالتی هستند.
فیلمی درباره یکنواختی نمیتواند 92 دقیقه را پوشش دهد و همزمان برای مخاطبین گیرا باقی بماند؛ اینجاست که کارگردان و نویسنده، عنصری به نام جایزه را وارد بازی میکند.
جایزه، بستههای غافلگیرکننده و گران قیمتی هستند که کمی هیجان به فیلم میبخشد. اولی یک پاستل سبز رنگ است که از پول جایزه 100هزار دلار کم میکند.
اتاق بیعیب ( The Immaculate Room) با ملال آغاز میشود و با طمع پایان مییابد و در پایان بینندگان باید به سوالی پاسخ دهند که از شخصیتها پرسیده شد:
«آیا بیشتر به آنها اهمیت میدهیم یا 5 میلیون دلار؟»
بازیگران فیلم The Immaculate Room
تیم بازیگران فیلم نیز مانند محیط فیلم، کم و انگشتشمار است.
امیل هرش (Into the Wild) در نقش مایکی، کیت باسورث (Heist) در نقش کیت حضور دارد.
اشلی گرین و ام. امت والش نیز در این فیلم به ایفای نقش پرداختهاند.
نقد فیلم
واقعا غیرقابل انکار این است که مشابه این فیلم را در فیلمهای زیادی قبلا دیدهایم و فضای داستانی نیز نسخه تلطیف یافته مجموعه Saw و Escape Room است.
The Immaculate Room چیز جدیدی برای ارائه به این ژانر و این سبک از فیلم ندارد. این کنجکاوی خود مخاطب است که باعث میشود فیلم را در دقایق اولیه رها نکند.
هرچند شاید این بدترین فیلمی نباشد که دیدهاید و حتی شاید بتواند شما را برای ساعتی سرگرم کند اما واقعا سخت است که بخواهیم به شخصیتهای موجود اهمیت چندانی دهیم.
شخصیتها به اندازه کافی دوستداشتنی نیستند و ارتباط عمیقی با مخاطبین ایجاد نکردهاند. گویا آنها از همان ابتدای فیلم در بازی اصلی شکست خوردهاند و حالا تلاششان برای هر امری بیهوده است.
اما ایفای نقش بازیگران در صحنههای پایانی تحسینبرانگیز است و نباید از این نکته به آسانی گذر کرد.
منابع: