با منتشر شدن پیش‌درآمد بازی تاج و تخت (Game of thrones) منتقدان درحال بحث و ارائه نظر درباره این سریال، یعنی خاندان اژدها هستند.
خاندان اژدها، خوب است یا بد؟
نقدها و نظرات وارد بر این سریال ساخته‌شده توسط HBO، بسیار غیرقابل پیش‌بینی هستند. با وجود سر و صداهای به وجود آمده در فضای مجازی درباره گاف مجدد این سازندگان در این سریال و شایعاتی مثل پیوستن هنری کویل و الیزابت السن ، انتقادات اکثرا مثبت هستند و به آن لقب «معجزه جادویی» را داده‌اند.
خاندان اژدها پیش‌درآمدی موفق و وفادار به داستان اصلی خود، گیم اف ترونز، درامایی که بیشترین جایزه امی را در میان رقبای خود دریافت کرده‌است.
با این حال، برخی از این نظرات هم با نگاهی نقادانه، شخصیت‌پردازی‌ها و داستان آن‌ها را مضحک تلقی کرده‌اند.
کارنامه نمرات این معجزه جادویی
طبق معمول همیشه، اول نگاهی به نمرات سریال خاندان اژدها در سایت‌های مختلف می‌اندازیم تا با داشتن دیدی کلی از این سریال، وارد جزئیات شویم.
در نتایج اولیه سرچ گوگل ما شاهد نمره 5/4.4 هستیم. این نمره بسیار خوبی برای مجموعه‌ای است که تنها سه اپیزود از آن منتشر شده است. در در نظر گرفتن اکثریت، می‌توان گفت که خاندان اژدها تا حدی موفق عمل کرده است.
از نمره 10/8.8 این سریال در سایت IMDb نیز می‌توان نتیجه‌ای مشابه گرفت. با محبوبیت نسبی این سریال می‌توان نتیجه گرفت که این سریال ارزش دیدن را دارد. (هرچند نمره، ملاک ارزشمندی هیچ اثری نیست.)
بینندگان و منتقدان سایت Rotten Tomatoes گویا با یکدیگر هم نظر هستند. نمره 84 و 85 نمرات خوبی هستند که باعث امیدواری می‌شوند.
منتقدان چه می‌گویند؟
گاردین این سریال را یک «موفقیت غرّان» خوانده است. هم‌چنین نوشته است:
«این پیش‌درآمد به گونه‌ای طراحی شده است تا دوست‌داران دنیای فانتزی را با هر میل و معیاری، طرفدار خود کند.»
«این بسیار دلگرم‌کننده است که این مجموعه، با ظاهر جذاب و داستانی ریشه‌دار و ژرف، می‌تواند در صدر جدول‌های ارزشیابی و نمره‌دهی قرار گیرد. بعد از آن پایان عجیب و درهم برهم مجموعه گیم اف ترونز، خاندان اژدها همانند یک «موفقیت غرّان» ظاهر شده است.»
نشریه وال استریت نوشته است:
«علاوه بر صحنه‌های میخکوب‌کننده از خشم در این سریال، خودستا و تکامل‌یافته بودن آن باعث می‌شود تا احتمال ضعیف شدت آن بسیار کم باشد. خاندان اژدها به اندازه بسیاری از فصل‌های GOT ظرفیت دارد.»
« با این حال باید اعتراف کرد شخصیت‌های این مجموعه، از هم بسیار متمایز و جدا هستند و فضایی افراطی به مخاطب داده شده تا هر شخصیت را در ذهن خود قضاوت کند.»
بی‌بی‌سی نوشته است:
« از بیرون بسیار تیره و تار و رسمی به نظر می‌رسد، اما این دقیقا همان بازی تاج و تخت نوین است؛ با شخصیت‌هایی متنوع و گوناگون.»
« در اینجا جفری‌ای برای تنفر وجود ندارد، تریونی هم نیست تا برای موفقیت در چالش‌هایش آرزو و دعا کنیم. شخصیت‌ها غیرشفاف هستند و نمی‌توان آن‌ها را سفید یا سیاه مطلق خواند. شاید این باعث شود مخاطب دلزده شود چرا که شخصیت‌ها برایش مبهم هستند؛ شاید هم برایش جذاب باشد؟»
نیویرک تایمز می‌گوید:
«این که با جدیت مقصود داستان ادامه پیدا می‌کند به بی‌راهه‌های دراما سو پیدا نمی‌کند از این اثر یک شاهکار می‌سازد. با این حال، صحنه‌های مذاکره پادشاه و شورایش بر سر مسائل حکومتی در هر قسمت بسیار تکرار می‌شوند؛ که می‌توان آن را طبیعی تلقی کرد. اما شخصیت‌ها همگی ثابت هستند و تغییری در شخصیت آن‌ها ایجاد نمی‌شود.»
«گویا تهیه‌کنندگی مارتین در خط ثابتی برای خلق شخصیت‌های فانتزی قرار دارد. با این حال جلوه‌های ویژه فوق غیرطبیعی بازی تاج و تخت در آن به چشم نمی‌خورد که خب، خبر خوبی است.»
رولینگ استونز اما نظری منفی به فیلم داشته است و شخصیت‌های سریال را یکنواخت و حوصله‌سربر خوانده است. هم‌چنین گفته است:
«دسیسه‌ها و توطئه‌های دربار، زیر سوال رفتن موفقیت‌ها و حقانیت هر فرد در جایگاهش، همه جزوی از GOT است اما از ماجرای اصلی دور است.»
«ساختن یک سریال حول محور این موضوعات و پر کردنش با تارگرین‌های لج‌باز، بیشتر آن را به پیش‌درآمد جنگ ستارگان شبیه کرده است. همان‌گونه که در آن نیز تمرکز بر نقش جدای‌ها گذاشته شده بود در حالی که هیچ اشاره‌ای به انسانیت و حتی مدل شخصیتی هان سولو نشده بود.»
« گیم اف ترونز در کنار تمام خشونت و بازی‌های ذهنی‌اش، طنز خاص خود را داشت و ما شاهد نقل قول‌هایی به یاد ماندنی از شخصیت‌هایی مانند تریون یا سرسی بودیم. هیچ‌یک از آن بذله‌گویی‌ها یا انرژی موجود در داستان؛ در خاندان اژدها وجود ندارد.»
خاندان اژدها (House of the dragon) ، پیش‌درآمدی بر Game of thrones است که داستان گسستگی وستروس در 200 سال قبل از اتفاقات رخ داده در داستان اصلی را روایت می‌کند.
این مجموعه به نویسندگی جرج آر. آر. مارتین (بر اساس کتاب آتش و خون) و تهیه‌کنندگی اصلی رایان کندال و میگل سپاچنیک به تولید رسیده است.
بازیگرانی هم‌چون پدی کانسیداین (پادشاه ویسریس تارگرین)، مت اسمیت (شاهزاده دیمون تارگرین)، میلی آلکاک و اما دآرسی (پرنسس رینیرا تارگرین) در این سریال به ایفای نقش پرداخته‌اند.
سوال این است که آیا می‌توانند تداعی‌گر شخصیت‌های ماندگاری مانند دنریس تارگرین یا تریون لنیستر باشند؟ جای خالی افرادی چون جان اسنو، آریا یا جورا با چه کسانی پر می‌شود؟
نظر شما درباره این سریال چیست؟ تاثیرگذارترین شخصیت خاندان اژدها تا به اینجای کار چه کسی است؟
الهام‌گرفته شده از HollyWoodReporter
